Prolog

   Siedemnastoletnia Krukonka siedziała przy stole swojego domu, w Wielkiej Sali. Co rusz spoglądała ze zdenerwowaniem na zegarek, a gdy tego nie robiła, bębniła palcami o blat. Jeżeli James nadal będzie się spóźniał, Filch w końcu ją wygoni do Pokoju Wspólnego.

   Próbowała skupić się nad zadaniem z transmutacji i nie zważać na imaginację nieba nad nią, które z każdą chwilą robiło się coraz ciemniejsze. Po kolejnych, długich minutach wyczekiwania, w końcu schowała książki, pergaminy i kałamarz do torby, zarzuciła torbę na ramię, a następnie wstała i wyszła z Sali.

   Szła między krętymi korytarzami, co chwilę zwalniając tempa, mając nadzieję, że natknie się na Rogacza.

   Właśnie czekała na schody, tuż pod obrazem Merlina, gdy poczuła jak ktoś łapie ją za rękę. Po chwili powietrze obok niej zmarszczyło się, a po chwili pojawiła się głowa Jamesa Pottera.

   - Cholera, czy ty zawsze musisz się spóźniać? – zapytała ściszonym tonem. - Jeszcze do tego straszysz mnie na wygląd à la Prawie Bezgłowy Nick…

- Daj już z tym spokój. – Pociągnął dziewczynę za rękę i narzucił na nią pelerynę niewidkę. – Trzeba się śpieszyć. Łapa i Glizdogon już na nas czekają.

- Mówisz to z takim wyrzutem, jakbym to ja była temu winna – zaperzyła się, a on pokręcił głową.

- Cicho Florence. Chyba chcesz zobaczyć przemianę Lupina, hę? – zapytał, a ona odpowiedziała mu skinieniem głowy.